Oferujemy lekcje języka pruskiego każdemu, kto chciałby się go nauczyć.
Lekcje odbywają się online lub na żywo w Wilnie. Kurs może odbywać się według programu indywidualnego, lub wedle bardziej ustrukturyzowanego programu, jeśli zostanie utworzona grupa.
Co będziemy robić?
Jeśli jesteś zainteresowany - napisz do nas, aby umówić się na lekcję próbną: glabbis@prusai.org
Słownik elektroniczny
Gazeta Pruska Prūsas Tāutas Prēigara
Kanał Youtube Prūsiska Tāliwidāsna
Grupa na Facebooku Prūsas Brātrija, do komunikacji w języku pruskim
Nagrania w języku pruskim
Lista różne dodatkowe zasoby
Pruski należy do grupy języków zachodniobałtyckich. Ich zasięg obejmuje części dzisiejszej Białorusi, Polski, Litwy, Łotwy i obwodu królewieckiego. Do XVI wieku istniało w ramach tej grupy jeszcze wiele innych języków oraz dialektów, takich jak kuroński, galindyjski, sambijski czy jaćwieski.
Wśród pisemnych zabytków języka pruskiego możemy wymienić:
Językiem pruskim posługiwano się aż do XVIII wieku (według jednego z przekazów historycznych z 1700 roku ostatnim znanym jego użytkownikiem był starszy pan, zmarły na Mierzei Kurońskiej w 1677 roku, jednak jak sam twierdził - „jeszcze trochę ich tam jest”).
W 1821 r. Johann Severin Vater, a w 1821 r. Samuel Linde opublikowali swoje opracowania języka pruskiego. Ich gramatyka nie różni się zbytnio od tej współcześnie zrekonstruowanej. [Więcej w języku pruskim]
W 1845 r. G. Nesselmann opublikował książkę Język dawnych Prusów, a w 1873 r. akademicki słownik języka pruskiego. [Więcej w języku pruskim]
W latach 1920-1940 pruscy poeci i pisarze, tacy jak J. Bobrovsky, mieli żywe poczucie języka pruskiego i dostrzegali go wszędzie w krajobrazie.
Mówi się, że podczas ewakuacji z Prus w 1945 r. niektórzy ludzie przypadkowo usłyszeli język pruski, ponieważ w ogólnej panice Prusacy nie ukrywali swojej rodzimej mowy.
W 1975 r. lingwista akademicki W. Toporow opublikował I tom Słownika języka pruskiego.
W 1980 r. luterański ksiądz Gerd Litik i jego żona Ruth założyli w Niemczech Pruskie Towarzystwo Tolkemita. Gerd sam prowadził nabożeństwa w języku pruskim. Członek Towarzystwa, Gunnar Kraft-Skalvyn, stworzył gramatykę i słownik języka pruskiego, oraz pisał w nim wiersze. Innym poetą należącym do Towarzystwa był Heinz Georg Podehl.
Około 1983 r. filolog Letas Palmaitis zaczął korespondować z Toporowem w języku pruskim. W rezultacie wspólnie opublikowali manifest na rzecz przywrócenia języka pruskiego Od rekonstrukcji starego języka pruskiego do nowego pruskiego.
W 1988 r. Prūsa (L. Palmaitis, J. Trinkūnas) została założona na Litwie jako klub kulturalny Staroprusów.
Od 1989 r. Prūsa wydaje pruską gazetę Prūsas Tāutas Prēigara.
W 1989 r. L. Palmaitis opublikował Gramatykę żywego języka pruskiego.
W 1989 r. otwarto oddziały Klubu Prūsa w Rydze i Olsztynie.
W 1988 r. bałtycki uczony Vytautas Mažiulis opublikował I tom swojego Słownika Etymologii Języka Pruskiego.
W latach 1988-1998 Valdis Muktupāvels, członek oddziału pruskiego w Rydze, grał i nagrywał muzykę pruską z grupą Rasa.
W latach 1994-1999 Wittings Wannags i Dailūns Russinis, członek Oddziału Pruskiego w Rydze, wydawał gazetę Prūsas Waīstis.
W 1999 r. L. Palmaitis opublikował Słownik żywego języka pruskiego.
W 2001 r. powstała Litewska Wspólnota Pruska.
W 2005 r. Kūlgrinda wydała album z pieśniami pruskimi Prūsų Giesmės.
Od 2006 r. odbywały się obozy języka i kultury pruskiej.
W latach 2006-2007 powstało pruskojęzyczne forum internetowe.
W 2014 i 2016 roku grupa muzyczna Romowe Rikoito išleido pruskie albumy Undēina i Namawār.
Pierwsza fala: używanie języka rozpoczęło się w latach 1992-1993 (szczególnie na Łotwie).
Druga fala: używanie języka rozpoczęło się w latach 2005-2007 (region Królewca, Polska, Łotwa, Litwa, Białoruś).
Od 2007 r. pierwsze dzieci zaczęły posługiwać się językiem pruskim.
Trzecia fala: komunikacja online na całym świecie od 2017 roku.